چاقی زمانی رخ می‌دهد که بدن از تعادل خارج می‌شود

چاقی یک بیماری مزمن، پیچیده و چندعاملی است که با افزایش غیرطبیعی چربی بدن و بر هم خوردن تعادل متابولیکی همراه است. برخلاف تصور رایج، چاقی فقط به معنای بالا بودن عدد ترازو یا نمایه توده بدنی (BMI) نیست.

در گذشته، شاخص BMI به‌عنوان معیار اصلی ارزیابی چاقی استفاده می‌شد، اما امروزه مشخص شده که این شاخص به‌تنهایی نمی‌تواند وضعیت واقعی چربی بدن، به‌ویژه چربی‌های خطرناک را بازتاب دهد.

مهم‌ترین فاکتورهای خطر چاقی، نه وزن، بلکه ترکیب بدنی هستند از جمله:

1. درصد چربی کل بدن
2. میزان چربی احشایی (چربی اطراف اندام‌های داخلی)
3. چربی‌های تجمع‌یافته در نواحی خاص مانند شکم، پهلو و غبغب

چربی احشایی، به‌ویژه در شکم، یک بافت متابولیک فعال و التهاب‌زا محسوب می‌شود که مستقیماً با افزایش ریسک بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۲، کبد چرب، بیماری‌های قلبی‌عروقی، مقاومت به انسولین و اختلالات هورمونی در ارتباط است.